SweetHeart ♥ ຫວານໃຈສາວກະລ້ອນ
ບາງສິ່ງຍິ່ງເຮົາຫຼີກໜີມັນເທົ່າໃດ.. ມັນກໍຈະກັບມາວຸ່ຍວາຍກັບເຮົາເທົ່ານັ້ນ
ເມື່ອວັນເວລາຜ່ານໄປ... ເຮົາພັດຮູ້ສືກວ່າບາງສິ່ງນັ້ນມັນສຳຄັນກັບເຮົາທີ່ສຸດ…
1
New
Friend
“ໝາກເລັ່ນ,ໝາກນາວ...” ຂ້ອຍອ່ານລາຍການໃນເຈ້ຍທີ່ແມ່ຂ້ອຍຈົດມາໃຫ້ດ້ວຍລາຍມືອັນເປັນລະບຽບຮຽບຮ້ອຍຂອງລາວ(ປະຊົດ) ຕອນນີ້ຂ້ອຍຢູ່ທີ່ຕະຫຼາດສົດບໍໃກ້ບໍໄກຈາກເຮືອນ
ເພື່ອຈະມາຊື້ວັດຖຸດິບໃຫ້ຍາແມ່ໄປປຸງແຕ່ງອາຫານປະທັງສີ່ຊີວິດໃນນັ້ນກໍລວມເຖິງຂ້ອຍນຳJ ຊື້ຄົບແລ້ວຂ້ອຍກໍຈະໄປສົ່ງຂອງ(ງານສົ່ງຂອງເປັນວຽກພິເສດຂອງຂ້ອຍວັນເສົາ-ທິດ)
ໃນຂະນະທີ່ແມ່ຄ້າຂາຍຜັກຍື່ນຖົງຂອງທີ່ຂ້ອຍຊື້ພ້ອມກັບເງິນທອນສາຍຕາຂ້ອຍກໍບັງເອີ໊ນບັງເອີນເຫຼືອບໄປເຫັນຮ້ານຊ໋ອກໂກແລັດ
SunDee (ແປງ່າຍໆກໍຄືຊັ້ນດີ)...
ຂ້ອຍຮູ້ຈັກຮ້ານນີ້ດີ... ນັ້ນກໍ່ເພາະວ່າ... ຕອນປີແລ້ວຮ້ານນີ້ຫາກໍເປີດໃຫ່ມໆ
ແລະເຂົາກໍໃຫ້ຊິມຟຼີ ຊຶ່ງແນ່ນອນຂ້ອຍຕ້ອງໄປແຈມນຳເຂົາຢູ່ແລ້ວ
ຫູຍ—ຄົນຊົນຊັ້ນໃຕ້ດິນຢ່າງຂ້ອຍໄດ້ກິນຂອງນອກແບບນີ້ມັນຖືເປັນສິລິມົງຄົນໄດ໋(?)
ເມື່ອໄດ້ລິ່ມລອງມັນປານກັບວ່າຈະລະລາຍເອງໃນປາກເຮົາເລີຍ
ກິ່ນຂອງມັນນີ້ກະຫອມ~ຫອມ...
ຂ້ອຍຕັດສິນໃຈບໍ່ຍາກເລີຍທີ່ຈະຊື້ຕິດໄມ້ຕິດມືກັບບ້ານ
ພຽງແຕ່ສີ່ຫ້າຢ່າງເທົ່ານັ້ນ...ປາກົດວ່າ...
ຟາດໄປເກືອບແສນ!!
ຫຼັງຈາກທີ່ຢືນອຶ້ງຢູ່ດົນເຕີບກັບລາຄາຂອງຊ໋ອກໂກແລັດສີ່ຫ້າຢ່າງທີ່ກ້ອນເທົ່າຂີ້ເລັບຂອງຂ້ອຍນີ້(ຕອນນັ້ນອາລົມມັນກຳລັງແປປວນກໍເລຍເຫັນເທົ່າຂີ້ເລັບ..ທີ່ຈິງມັນໃຫ່ຍກ່ວານັ້ນ..
ໜອຍໜື່ງ) ຂ້ອຍກໍຈ່າຍເງິນອັນນ້ອຍນິດໃຫ້ເຂົາໄປ ເພາະຄົນຢ່າງອີ່ ..ສົ້ມ.. ຜູ້ນີ້ບໍ່ຍອມເສຍຟອມໃຫ້ກັບຊ໋ອກໂກແລັດຂີ້ເລັບນັ້ນດອກ
ຈາກນັ້ນຂ້ອຍກໍບໍ່ມາຢຽບຮ້ານນີ້ອີກເລຍ~ ບັດນີ້ກິນຂອງໃນເອົາTT
ແຕ່ຂ້ອຍຄິດວ່າຈັກໜ້ອຍ..ຂ້ອຍອາດຈະໄດ້ເອົາຕີນໃສ່ເກີບອີ່ແຕະໄປຢຽບຮ້ານນັ້ນອີກຄັ້ງ!!
ເພາະວ່າໃນຮ້ານມັນມີ SweetHeart ທ່ານຄິດຖືກແລ້ວນັ້ນແມ່ນຊື່ຂອງຊ໋ອກໂກແລັດລະດັບຕໍານານ(?) ທີ່ຂ້ອຍໝາຍຕາໄວ້ຕັ້ງແຕ່ເຫັນມັນໃນໃບປິວປະມານສອງມື້ກ່ອນ
ເພື່ອໃຫ້ຄົນຮັກຂອງຂ້ອຍໃນວັນວາເລນໄທນ໌ທີ່ຈະມາເຖິງໄວໆນີ້
ເຂົາຄົນນັ້ນຊື່ ..ສົນ.. ຟັງແຕ່ຊື່ກໍຮູ້ແລ້ວແມ່ນບໍວ່າໜ້າຕາດີປານໃດ
ຄິດເຫັນແລ້ວໃຈຊິລະລາຍ ທັງໜ້າຂາວໆຄົມໆໄດ້ຮູບຂອງເຂົາເຂົ້າກັບດັງໂມໆເປັນສັນງາມໜ້າຮັກໆ
ໄນຕາສີດຳລຶກລັບຄູ່ນັ້ນຊ່າງດຶງດູດ ນ້ຳລາຍຈະໄຫຼ…
ເອົາລະ! ຂ້ອຍພ້ອມທີ່ຈະໄປບອກຮັກເຂົາແລ້ວ!!
ຫຼັງຈາກທີ່ແອບມັກແອບເບິ່ງເຂົາຢູ່ຫ່າງໆຢ່າງຫ່ວງໆຕະຫຼອດຫົກເດືອນທີ່ຜ່ານມາ
ແຕ່ມັນຈະບໍ່ເປັນແບບນັ້ນອີກແລ້ວ ຮຶ!
ຍົກກໍາປັ້ນຢ່າງສູ້ຊີວິດ! (ທ່າປະຈຳເພື່ອເອີ້ນກຳລັງໃຈ)
ຂ້ອຍກໍາລັງຈະຢ່າງເຂົ້າພາຍໃນ ແຕ່!
ຕຸບ!
“ໂອ໊ຍ!” ຂ້ອຍຮ້ອງຂື້ນເມື່ຶອລົ້ມກົ້ນຕໍາພື້ນຢ່າງກະທັນຫັນ
ຮູ້ສຶກເຈັບຢ່າງສັບພັນໄດ້ຍິນສຽງແວ່ວໆມາຈາກເທິງຫົວ
“ອະ! ຂໍໂທດເດີ້~” ເປັນສຽງຜູ້ຍິງ
ບໍ່ຕ້ອງເດົາເລີຍວ່າຄົນທີ່ມາຕຳຂ້ອຍແມ່ນເພດໃດ “ເປັນຫຍັງບໍ?
ເຈັບແຮງບໍ?”ຂ້ອຍເງີຍໜ້າຂື້ນເຫັນນາງເຮັດສີໜ້າຕື່ນໆ ມັນເປັນຕາຮັກດີ
ດວງຕາກົມໃຫ່ຍຂອງນາງຍິບຍັບ ຄິ້ວກົງໆເຂົ້າກັບໃບໜ້າຮູບໄຂ່ ດັງໂມເຂົ້າກັບປາກຈິ່ມລິ່ມ ແລະກໍ່ຍັງຕັດຜົມຊົງໜ້າມ້າອີກ
ໂຄດໜ້າຮັກເລີຍພີ່ນ້ອງ… ເອີ—ຢ່າເຂົ້າໃຈຜິດວ່າຂ້ອຍເປັນຄົນປະເພດປ່າໄມ້ດຽວກັນໃດ໋ ເພາະນາງເປັນຕາຮັກອິ່ຫຼີ
ຂະໜາດຂ້ອຍບໍ່ມັກຍ້ອງໃຜໃດ໋ນີ້(ມັກຍ້ອງແຕ່ຕົວເອງ)
“ຂ້ອຍບໍ່ເປັນຫຍັງແລ້ວ..ຂ້ອຍຍັງສະບາຍດີ”
ເວົ້າແລ້ວຂ້ອຍກໍລຸກຢືນຂື້ນເພື່ອຕັ້ງຫຼັກ ແລ້ວຟ້າວຍົກມືເປັນສັນຍານໃຫ້ນາງຮູ້ວ່າຂ້ອຍສະບາຍດີ
ເພາະການເວົ້າຊື່ໆນາງອາດຈະບໍ່ເຂົ້າໃຈເພາະທ່າທີຂອງນາງກະວົນກະວາຍເກີນໄປ ຈາກນັ້ນນາງມີສີໜ້າໂລ່ງໃຈ
ຈົນຂ້ອຍຢາກຫົວກັບທ່າທີຂອງນາງເພາະມັນເກີນຈິງໂພດ ແຕ່ກະຍັງເປັນຕາຮັກໃດ໋ລະ
ເບິ່ງດີໆແລ້ວອາຍຸຂອງນາງກໍ່ໜ້າຈະປະມານລຸ່ນລ່ຽງກັບຂ້ອຍ ແລະເບິ່ງຈາກການແຕ່ງຕົວແລ້ວຄືຊິຖານະດີເອົາການ
ເມື່ອມາພິຈາລະນາຕົວເອງແລ້ວ ເອີ… ທຽບລັດສະໝີກັນບໍ່ຕິດ…
ເອົາເປັນວ່າຢ່າໄປສົນໃຈເລື່ອງນັ້ນເຖາະ!
“ເຮົາຊື່ 'ນິດ' ແລ້ວໂຕເດ?” ຢູ່ຊື່ໆນາງກໍ່ເເນະນໍາຕົວພ້ອມກັບຖາມຊື່ຂ້ອຍ ແລະກໍຍີ້ມເປັນຕາຮັກໆມາ
“ຂ້ອຍຊືສົ້ມ”
“ຂໍໂທດເດີ້... ສົ້ມທີ່ເຮົາຍ່າງມາຕຳສົ້ມຈົນລົ້ມ”
ນິດເວົ້າດ້ວຍສີໜ້າສຳນຶກຜິດທັງກົ້ມຫົວໃຫ້ຂ້ອຍນຳ
“ເຮິຍ! ນິດຢ່າເຮັດແບບນັ້ນ
ຂ້ອຍບໍ່ໃດ້ເຈັບຫຍັງແຮງ ແລ້ວກໍບໍ່ຖືໂທດໂຄດແຄ້ນນິດນຳ” ຂ້ອຍຟ້າວເວົ້າກ່ອນທີ່ນິດຈະເຮັດຫຍັງທີ່ໜ້າເຫຼືອເຊື່ອເກີນກ່ວານີ້
ແລະຂ້ອຍກໍຢ້ານຄົນແຖວນີ້ຊັງຂ້ອຍເມື່ອໄປເຮັດໃຫ້ສາວໜ້າຮັກຢ່າງນິດຕ້ອງເສີຍຄວາມຮູ້ສຶກກັບການທີ່ນາງຍ່າງມາຕຳຂ້ອຍ
“ຫວາ?” ຕາຂອງນິດຍິບຍັບປ່ຽມໄປດ້ວຍຄວາມດີໃຈ
“ອື”
ງືກຫົວພ້ອມເປັນການຢືນຢັນ ໃນຂະນະນັ້ນສາຍຕາຂອງຂ້ອຍກໍເຫຼືອບເບິ່ງພາຍໃນຮ້ານSunDeeກໍ່ເຫັນຄົນເຕັມແຖມຍັງຕໍ່ຄິວຢຽດຍາວເປັນຫາງວ່າວເລີຍ
ຕາຍລະ! SweetHeartຂອງຂ້ອຍອາດຈະໝົດກ່ອນທີ່ຈະເຖິງມືສົນກໍໄດ້ ກຣີດສ໌ ອີ່ສົ້ມບໍ່ຍອມ!!
ຄິດໄດ້ດັ່ງນັ້ນຂ້ອຍກໍຟ້າວຈ້ຳຂາໄປທາງປະຕູຮ້ານທີ່ມີບັນດາສາວນ້ອຍສາວໃຫ່ຍສາວແທ້ສາວທຽມບຽດສຽດກັນພະຍາຍາມທີ່ຈະເຂົ້າພາຍໃນ
“ສົ້ມຊິໄປໃສ?” ແຕ່ສຽງຂອງນິດດັງຂື້ນເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຕ້ອງຢຸດຈຶກແລ້ວຫັນໜ້າບອກກັບນິດວ່າ
“ຊ໋ອກໂກແລັດ... ຊິໄປຊື້ຊ໋ອກໂກແລັດ” ສຽງຂ້ອຍລະລ່ຳລະລັກເມື່ຶອຟ້າວ
“ສົ້ມຢາກໄດ້ຊ໋ອກໂກແລັດຫວາ?” ນິດຖາມຂື້ນ
“ອື...” ຂ້ອຍງຶກຫົວ
ແລະນິດກໍເຮັດຕາຍິບຍັບຄືດີໃຈບາງຢ່າງ
ຈາກນັ້ນນາງກໍມາຈັບມືຂ້ອຍແລ້ວກໍເວົ້ານ້ຳສຽງຕື່ນເຕັ້ນ
“ໃຫ້ເຮົາຊື້ໃຫ້ສົ້ມເດີ້..ເພື່ອເປັນຄ່າໄຖ່ໂທດ”
ຂ້ອຍກຳລັງຈະເວົ້າວ່າບໍ່ເປັນຫຍັງຂ້ອຍຊື່ເອງໄດ້ ນິດກໍລາກຂ້ອຍເຂົ້າມາໃນຮ້ານຜ່ານສາວນ້ອຍສາວໃຫ່ຍສາວແທ້ສາວທຽມຢ່າງວ່ອງໄວ... ເມື່ອເຂົ້າມາໃນນີ້ແລ້ວບັນຍາກາດໂຄດໂຣແມນຕິກ ເພາະວ່າເຂົາຕົບແຕ່ງຕ້ອນຮັບວັນວາເລນໄທນ໌ ສ່ວນນິດກໍພາຂ້ອຍເລາະຊອກນັ້ນຫຼືບນີ້ຂອງຮ້ານພ້ອມຍັງເເນະນໍາວ່າອັນໃດແຊບອັນໃດບໍ່ແຊບ
ປານກັບວ່ານາງຮູ້ດີແລະຄຸ້ນເຄຍກັບຮ້ານນີ້ດີ
ນິດເລືອກເອົາໆບໍ່ສົນລາຄາເລີຍ ນີ້ນາງຈະຊື້ໃຫ້ຂ້ອຍອີ່ຫຼີບໍນີ້ບໍ່ຢາກຈະເຊື່ອ
ຂ້ອຍນີ້ແສນຈະເກງໃຈໆ
“ໂຕນີ້ນຳນິດ” ຂ້ອຍຊີ້ໄປທີ່ຊ໋ອກໂກແລັດອັນໜື່ງທີ່ເປັນຕາແຊບແລ້ວນິດກໍຈັບມັນໃສ່ກະຕ່າທີ່ຂ້ອນຈະເຕັມແລ້ວ
ແສນຈະເກງໃຈອີ່ຫຼີໄດ໋ນີ້!!!
ສາຍຕາຂ້ອຍກໍເຫັນເປົ້າໝາຍທີ່ຕັ້ງໃຈໄວ້ຕັ້ງແຕ່ຕົ້ນ...
ນັ້ນກໍຄືSweetHeart♥ ມັນເປັນຮູບກາຫົວໃຈມີສີແດງ(ແຢມສະຕຼໍເບີຣີ)ເບິ່ງແລ້ວມັນອາດຈະຄືຊ໋ອກໂກແລັດທຳມະດາ
ແຕ່ບໍ່ຮູ້ເປັນຫຍັງຂ້ອຍຮູ້ສຶກຖືກຊະຕາກັບມັນຫຼາຍ...
ຫຼືວ່າມັນຈະເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍສົມຫວັງກັບສົນ ກຣີ໊ດສ໌~ ໜ້າງາມໆຂອງສົນລອຍມາແຕ່ໄກ
ເຮີລ໌~ ຢາກເອົາໄປໃຫ້ເຂົາໄວໆເດ...ບໍ່ຮູ້ວ່າເຂົາຊິເຮັດໜ້າແບບໃດ
ດີໃຈ.. ຕົກໃຈ.. ຫຼື ສຸກໃຈ...
“ສົ້ມ! ສົ້ມເປັນຫຍັງຄືເຫັນຕາລອຍໆ” ນິດມາສັ່ນແຂນຂ້ອຍຈົນເຮັດໃຫ້ໜ້າສົນຫາຍວັບໄປກັບອາກາດ
ສີໜ້າກະວົນກະວາຍຂອງນິດມັນມາອີກແລ້ວ
“ບໍ່ເປັນຫຍັງ” ຂ້ອຍບອກນິດໄປແຕ່ສາວຕາຍັງຈັບຈ້ອງທີ່
SweetHeart
ຂ້ອຍຕ້ອງເອົາມັນໄປໃຫ້ເຂົາໃຫ້ໄດ້!!
“ສົ້ມຢ່າງໃດ້ໂຕນີ້ຫວາ?” ນິດຖາມເມື່ອເຫັນຂ້ອຍແຍງ SweetHeartເປັນພິເສດ
ອັນຢາກໄດ້ມັນກໍ່ຢາກໄດ້ຢູ່ແຕ່ຂ້ອຍຊິຊື້ເອງ ຂ້ອຍຕັ້ງໃຈຈະບອກກັບນິດແບບນັ້ນ
“ເອີ~ນິດ” ປາກກະມາຕິດອ່າງຕອນນີ້ ເປັນຕາຕົບປາກຕົວເອງເດ໊! ແລະນິດກໍຈັບ SweetHeartຂື້ນມາສ່ອງຢ່າງພິຈາລະນາ
ເຮັດສີໜ້າປານຮູ້ເລື່ອງຫຍັງມ່ວນໆບາງຢ່າງ
“ແນວນີ້ເຂົາເອົາໄວ້ໃຫ້ຄົນຮັກຕວາສົ້ມ?”
ຂ້ອຍຮູ້ວ່ານິດເວົ້າເພື່ອໃຫ້ຂ້ອຍເຜີຍຄວາມລັບອອກມາ ຂ້ອຍກໍເລີຍ
“ເຂົາເອົາອີ່ຫຍັງມາວັດວ່າໂຕໃດຊື່ກິນເອງໂຕໃດຊື້ໃຫ້ຄົນຮັກກັນຫະນິດ?”
ຂ້ອຍພະຍາຍາມເວົ້າດ້ວຍສີໜ້າທີ່ເປັນປົກກະຕິທີ່ສຸດ
ຈົນນິດເບ໊ປາກເມື່ອຂ້ອຍຮູ້ທັນ ແລະຂ້ອຍກໍເວົ້າ “ໂຕນີ້ຂ້ອຍຊະ...’’
?! ຂ້ອຍກຳລັງຈະຈັບເອົາ SweetHeartແລ້ວຈະໄປຈ່າຍເງິນເອງ ແຕ່ກໍມືປິດສະໜາຂອງໃຜກໍບໍ່ຮູ້ມາຈັບເອົາມັນໄປຈາກມືຂອງນິດຢ່າງໜ້າຕາເສີຍ
“ຈັ່ງໃດນ້ອງນິດ…?” ເຈົ້າຂອງມືປິດສະໜານັ້ນແມ່ນສາວໜ້າຕາອອກໝວຍໆອຶມໆ
ແຖມຍັງປອດບວມອີກຕ່າງຫາກ ປະໂທ!! ນັ້ນມາໜ້າເອິກ ຫຼື
ໝາກພ້າວວະຄືມາໃຫ່ຍເອົາແທ້ເອົາວ່າຕັ້ງແຕ່ຂ້ອຍເກີດມາບໍ່ເຄີຍເຫັນຂອງໃຜຜິລຶກຜິໂລປານນີ້...
ໃນຂະນະທີ່ຂ້ອຍກຳລັງວິເຄາະວ່າໜ່ວຍໝາກພ້າວສອງໜ້ວຍນັ້ນມັນຊິຈັກກຣັມ
ຫຼື ອາດໜ່ອຍລະໂລ ຂ້ອຍກໍຮູ້ສຶກໄດ້ເຖິງລັງສີພິຄາດຂອງນິດກັບ ‘ສາວໝວຍໝາກພ້າວ’(ຕັ້ງຊື້ໃຫ້ຮຽບຮ້ອຍ)ທີ່ກຳລັງສົ່ງໃຫ້ກັນແບບບໍ່ມີໃຜຍອມໃຜ
“ອຶສະບາຍດີ” ນິດເວົ້າດ້ວຍທ່າທີທີ່ບໍ່ແມ່ນກະວົນກະວາຍຫຼືຕາຍິບຍັບ ແຕ່ສີໜ້າແບບນີ້ສະແດງຄວາມບໍ່ເປັນມິດຢ່າງຊັດເຈນ… ຄືກັບຕຽມຈະອອກສົງຄາມກັບຄົນເບື້ອງໜ້າ “ແລະຕາມທີ່ຂ້ອຍຮູ້ມາຂ້ອຍບໍ່ເຄີຍມີເອື້ອຍ”
ນິດເວົ້າຂື້ນຢ່າງຕັດເຍື້ອໃຍ..
ເບິ່ງບໍ່ຍາກເລີຍວ່າສອງຄົນນີ້ບໍ່ຖືກກັນ
ແລ້ວຄົນນອກຢ່າງຂ້ອຍຮູ້ສຶກຂົນລຸກຂື້ນມາເປັນລິ່ວໆ
“ວະນິດາ!!” ສາວໝວຍໝາກພ້າວຂື້ນສຽງພ້ອມກັບເອີ້ນຊື່ໃຜກໍບໍ່ຮູ້
ສົງໃສແມ່ນຊື່ແທ້ໆຂອງນິດນັ້ນແຫຼະ ເພາະສາຍຕາທີ່ມີກະແສໂກດກ້ຽວຂອງສາວໝວຍໝາກພ້າວຈ້ອງແຕ່ນິດ
“ອອກມາທ່ຽວແບບນີ້'ຍາຍມາ'ຂອງນ້ອງບໍ່ຮ້າຍຫວາ?”
ສາວໜວຍເວົ້າແຖມຍັງຍີ້ມມຸມປາກ(ສ່ຳນາງຮ້າຍໃນລະຄອນນ້ຳເນົ່າ)ປານກັບວ່າຕົນເອງກຸມໄຊຊະນະໄວ້ຈັ່ງຊັ້ນແຫຼະ
ເມື່ອຫຼຽວໄປທີ່ນິດນາງກໍມີສີໜ້າທີ່ຄັດເຄືອງ ແຕ່ບໍ່ຕອບໂຕ້ຄືນ
“ກະຊ່າງເຖາະ..
ແຕ່ຊ໋ອກໂກແລັດອັນນີ້ເປັນຂອງຂ້ອຍ” ສາວໝວຍໝາກພ້າວເວົ້າຂື້ນຢ່າງໃຈເຢັນຜິດກັບເມື່ອກີ້
ພ້ອມກັບໂຍນ SweetHeart ຂື້ນລົງຢ່າງຫຼອກລໍ້ ເຮິຍ! ດ໋ຽວມັນກະເລະດອກ
“ບໍ່ໄດ້ນັ້ນຂອງສົ້ມ”
ນິດທວງຂື້ນ
“ແຕ່ພວກເຮົາເຫັນກ່ອນ” ສາວໜ້າປາດຸກທີ່ມາກັບສາວໝວຍ(ຫຼັງຈາກທີ່ມິດມາເຫິງ)ກໍເວົ້າຂື້ນ
ເມື່ອເຫັນເປັນແບບນີ້ນາງເອກຢ່າງອີ່ສົ້ມຈຳເປັນຕ້ອງອອກໂລງເສຍແລ້ວ
ແທ໊ນ! ແທນ! ແທ໊ນ!
“ແຕ່ນິດຈັບໄດ້ກ່ອນ” ຂ້ອຍເວົ້າຂື້ນຢ່າງກ້າຫານລັດສະໝີນາງເອກເປັງປັ່ງ!
“ອຸ!
ນີ້ຫວາສົ້ມຄິດວ່າປາກກືກເສຍອີກ ຮ່ະໆ ” ສາວໝວຍໝາກພ້າວເວົ້າແລ້ວກໍປະສານສຽງຫົວກັບໄມ້ມື
ກ້າເວົ້າກັບນາງເອກແບບນີ້ໃດຈັ່ງໃດມັນເກີນໄປແລ້ວ!!!
ຂ້ອຍຕຽມຈະໄປຍາດເອົາ SweetHeart ຄືນມາບໍ່ສົນວ່າມັນຈະເສຍມາລະຍົງມາລະຍາດແລ້ວ ແຕ່ປາກົດວ່າ
“ເອົ໋າ”
ສາວໝວຍໝາກພ້າວໂຍນ SweetHeart ມາທາງຂ້ອຍ
ດີທີ່ຂ້ອຍຮັບໄດ້ທັນບໍ່ດັ່ງນັ້ນມັນອາດຈະເລະຕຸ່ມເປະໄປແລ້ວ ຂ້ອຍຖອນຫາຍໃຈຢ່າງໂລ່ງເອິກ “ໄປລະ ບ໊າຍບາຍ” ແລ້ວພວກນາງກໍ່ຫັນຫຼັງຈາກໄປ
ງ່າຍແບບນີ້! ຂ້ອຍຍັງອຶ້ງຄ້າງຄິດວ່າເລື່ອງນີ້ວ່າຈະຈົບດ້ວຍເລືອດເສຍອີກ…
ຂ້ອຍບໍ່ລືມທີ່ຈະສົ່ງແຂກດ້ວຍຄຳເວົ້າທີ່ອ່ອນຫວານແລະເປັນມິດທີ່ສຸດ
“ເຊີນ!” ຝາກໄວ້ກ່ອນເຖາະ!
ກ້າມາເຮັດ SweetHeart ຂອງຂ້ອຍມີລາຄີ... ຮຶ!
“ຂໍໂທດເລີສົ້ມ.. ທີ່ເຮັດໃຫ້ຖືກລູກຫຼົງນຳ”
ນິດເວົ້າສ່ຳກັບວ່າສາວໝວຍໝາກພ້າວນັ້ນເອົາປືນມາກວາດຍິງນິດແລ້ວຖືກຂ້ອຍໄປນຳຈັ່ງຊັ້ນແຫຼະ...
ແຕ່ຄິດດີໆແລ້ວມັນກໍບໍ່ຕ່າງກັນປານໃດ໋ນະຂ້ອຍວ່າ…
------------------------------------------------------------------------------------
ນອກກອບ
ສຳລັບໃຜທີ່ຜ່ານມາ
ສະບາຍດີ ຂ້າພະເຈົ້າຊື ຫວັນ (ເອີ້ນ ເອື້ອຍ ນ້ອງ ລູງ ປ້າ ນ້າ ອາ ໄດ້ຫມົດ ຮ່າໆໆ)
ນິຍາຍເລື່ອງນີ້ເຄີຍລົງໃນເວັບພັນລາວປະມານ4ຕອນແຕ່ກໍ່ຕ້ອງຢຸດເພາະວ່າຜູ້ແຕ່ງຫົວຕັນຂັ້ນຮຸກແຮງ
ເລີຍແຕ່ງໄດ້ເທົ່ານັ້ນ
ເມື່ອມາຄິດແລ້ວ ຫວັນກໍ່ສົງສານຕົວອີ່ສົ້ມແລະຕົວລະຄອນທີ່ສ້າງມາກັບມືທີ່ໂລດແລ່ນມາໄດ້ເທົ່ານີ້ກະບໍ່ມີທາງໄປ
ເລີຍກັບມາຕັ້ງໃຈແຕ່ງຕໍ່ ແລະມາເອົາລົງເພື່ອມາກົດດັນຕົວເອງ ແລະໃຫ້ນັກອ່ານກົດດັນ(ຖ້າມີ)
ຈົ່ງໄດ໋ກະຂອບໃຈຫຼາຍໆເນີທີ່ອ່ານມາຮອດນີ້ ຫວັງວ່າພວກເຮົາຈະໄປລອດຮອດຕອນຈົບນຳກັນເນີ^^
Vane-D ♥ ຄົນອ່ານ
